تابلوی سرامیکی طرح گندم زار

در دوران باستان نقوش گیاهی از جمله متداولترین نقوش بکار رفته بر روی سفالینه ها و کاشی ها بودند. این نقوش اکثرا شامل گیاهانی بودند که انسان کشت می کرده و درواقع منبعی از منابع تغذیه انسان به شمار می رفته اند؛مثلا نقوشی که احتمالا "گندم" یا از این خانواده بوده اند که به نظر می آید اشاره به کشت گیاهانی دارد که منبع تغذیه انسان می باشند و آنقدر برای انسان دارای اهمیت بودند که نقش آن ها را بر روی دست ساخته های خود و احتمالا با این نیت که باعث ازدیاد نعمت شوند؛می آورند. در دوران اسلامی نیز نقوش گیاهی بسیار متداول گردید.

تابلوی سرامیکی طرح " گندم زار " در تلفیقی از هنر دست هنرمندان صنایع دستی با طرح و رنگ؛ ترکیب زیبایی را رقم زده است.سفال و کاشی کاری از هنرهای قدیمی و اصیل ایرانی به شمار می آید و ایرانیان در این هنر دارای تبحر ویژه ای هستند. اصطلاح اروپایی "سرامیک" دقیقا دارای مفاهیم سفال در زبان فارسی است که از واژه یونانی "keramikos " که خود از keramon" " یا keramos" به معنی" خاک رس" مشتق شده؛ گرفته شده است. در تعریف سرامیک میتوان گفت : به مواد (معمولا جامد) ی که بخش عمده تشکیل دهنده ی آن ها غیرفلزی و غیر آلی باشد سرامیک گفته می شود. در تعریفی دیگر به موادی که از مخلوط خاک رس با ماسه و فلدسپار یا فلدسپات در دمای زیاد تشکیل شده و به صورت توده ای شیشه مانند در می آیند و نیز تقریبا گذارناپذیر و غیرحلال و بسیار سخت هستند سرامیک گفته می شود. سفال و کاشی از قرن‌ها پیش همواره با رنگ و طرح آمیخته شده بود. نقش گره خورده با خاک، هنری را به وجود آورد که اکنون هزاران سال است از مهمترین صنایع دستی ایرانیان به حساب می‌آید.

اطلاعات بیشتر درمورد تابلوهای سرامیکی