خشکی مو و پوست سر یکی از عارضه هایست که خیلی از ما دچار آن میشویم. خشکی مو زمانی ایجاد می‌شود که موهای شما رطوبت کافی نداشته و یا رطوبت آن حفظ نشوند و باعث کاهش شفافیت موها می‌شود و می‌تواند موها را مجعد، مرده و سست کند. خشکی مو درمردان و زنان و در هر سنی ممکن است دیده شود اما به صورت کلی با افزایش سن احتمال خشکی مو‌ افزایش می‌یابد. موهای شما دارای سه لایه است. اگر موهایتان سالم باشد، روغن طبیعی در لایه‌ی بیرونی به محافظت لایه‌های داخلی مو کمک می‌کنند، همچنین نور را منعکس کرده و موهای شما را براق می‌کنند. درخشندگی و براق بودن‌ دو نشانه‌ی مهم موهای سالم است.

هنگامی که موهای شما خشک است، لایه‌ی بیرونی شکننده شده و باعث می‌شود که سست و ناسالم شوند. هنگامی که موهای شما درهنگام لمس خشک هستند، ممکن است شکننده بوده و به سختی حالت بگیرند. اما با این وجود داشتن موی خشک، به معنای وجود مشکل بزرگی در سلامتی فرد نیست. توجه داشته باشید قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حرارت دادن به موها، رطوبت، سیگار کشیدن و دیگر موارد می‌تواند موجب آسیب و خشک شدن موهایتان شوند.

موی سر مرطوب کننده‌ی طبیعی در خود ندارد و برای حفظ رطوبت و درخشندگی به چربی که در ریشه‌ی مو وجود دارد، وابسته است. گاهی اوقات پوست سر به اندازهِ‌ی کافی چربی نمی‌سازد و منجر به خشکی مو می‌شود (و بالعکس، ترشح بیش از اندازه‌ در ریشه منجر به چرب شدن موها می‌شود). با بالا رفتن سن، موها به طور طبیعی چربی خود را از دست می‌دهند. از آنجا که ریشه‌ی مو در زیر پوست سر قرار دارد، پوست خشک همیشه موها را خشک می‌کند. پوست خشک سر، می‌ریزد و به دانه‌های شوره روی شانه‌های‌تان ختم می‌شود. هر تار موی سالم، لایه‌ی محافظی دارد به نام کوتیکول. دقیقا همانطور که ایزوگام از ساختمان دربرابر آسیب باران و نور خورشید محافظت می‌کند، کوتیکول هم موها را از مضرات گرما و نور خورشید دور نگه می‌دارد. در کوتیکول سالم، لایه‌ها به هم چسبیده‌اند و رطوبت را در خود نگه می‌دارند. اما وقتی لایه‌های کوتیکول از هم فاصله بگیرند و از مو جدا شوند، مثل همیشه توانایی نگه‌داری رطوبت را ندارند و مقداری از چربی از دست می‌رود.

برخی از شرایط محیطی که باعث خشکی مو میشوند عبارتند از :

- زندگی در آب و هوای خشک و گرم

- صرف زمان زیادی در خورشید یا باد

- شنا کردن در آب کلردار یا آب شور

فعالیت هایی که به روند خشکی مو کمک میکنند عبارتند از :

- شستن بیش از حد موها

- استفاده از شامپو ها و نرم کننده های نامناسب

- سشوار کردن مکرر موها

- استفاده از دستگاه‌های صاف کننده یا فر کننده‌ی مو و بیگودی

- بیماری زمینه‌ای: در برخی موارد، خشکی مو به دنبال یک بیماری زمینه‌ای ایجاد می‌شود که بر توانایی موهای شما برای حفظ رطوبت تاثیر می‌گذارد. مانند:

بی اشتهایی عصبی (Anorexia Nervosa): نوعی اختلال در غذا خوردن است که منجر به سوء تغذیه می‌شود. این اختلال می‌تواند باعث خشکی و شکنندگی موهای شما همراه با عوارض جدی تر شود.

کم کاری غده پاراتیروئید (هیپوپاراتیروئیدیسم): در این بیماری غده پاراتیروئید که در گردن شما و درست در پشت غده تیروئید قرار گرفته هورمون پاراتیرویید کمی تولید می‌کند. این هورمون سطح کلسیم را در خون شما افزایش می‌دهد. کلسیم یک ماده مغذی مهم برای موهای سالم و همچنین استخوان‌ها، دندان‌ها و بافت‌های دیگربدن است.

کم کاری تیروئد (هیپوتیروئیدی): اگر دچار کم کاری تیروئید هستید، غده تیروئید شما به اندازه کافی هورمون‌های تیروئید تولید نمی‌کند. موهای خشک و شکننده یکی از علائم اولیه این بیماری است.

سندرم منکس (Menkes Syndrome): نوعی بیماری ژنتیکی نادراست که سلول‌های شما مس را به اندازه کافی جذب نمی‌کند. کاهش جذب مس کم بر سلامت موهای شما تاثیر گذاشته و باعث خشکی موی شما می‌شود.

خشکی مو نشانه‌ ی آسیب به موهاست. اگرموهای شما رطوبت نداشته باشد و خشکی موهایتان را برطرف نکنید موهای شما شکننده شده و به راحتی آسیب می‌بینند.در اکثر موارد خشکی مو می‌تواند به طور موثر با تغییرات ساده در شیوه زندگی بهبود یافته و برطرف می‌شود.

برای درمان خشکی مو بهتر است از شامپوها و نرم کننده های مخصوص این نوع از مو استفاده کنید,سرم های مو نیز کمک بسیار بزرگی به موها در این راستا میکنند.محصولاتی که دارای روغن هایی مثل روغن آرگان و جوجوبا و ... هستند مناسب این نوع مو میباشند و بهترین تاثیر گذاری دارند.